محمد سالاری – سرانجام آل سعود به عنوان خاستگاه وهابی گری و تکفیر در حرکتی بی رحمانه رهبر شیعیان عربستان شیخ النمر را به شهادت رساند.
این حکم ، واکنش‌ها و اعتراضات متعددی در داخل و خارج از این کشور به دنبال داشت. در واقع یک بار دیگر تحت فشار بودن شیعیان در عربستان و ظلم آل سعود به پیروان مکتب اهل بیت(ع) را به افکار عمومی جهان نشان داد.
اما چه شد که عربستان تصمیم به اعدام این روحانی برجسته شیعی گرفت؟ شیخ النمر همواره در خطابه هایش رژیم سعودی را به اعمال سیاستهای تبعیض‌آمیز طایفه‌ای سازمان یافته علیه شیعیان محکوم می کرد و توهین به کرامت شهروندان عربستانی به ویژه شهروندان شیعی عربستان که از دید رژیم سعودی شهروندان درجه دو این کشور به شمار می‌آیند و فاقد هرگونه حق و حقوق شهروندی هستند، مردود می دانست. از این رو پیش از این نیز دادستان سعودی اتهام محاربه را برای این روحانی شیعی خواستار شده بود اما با حکم عبدالله بن عبدالعزیز، پادشاه سابق سعودی، اجرای حکم این روحانی عربستانی، به تعویق افتاده بود.
با این حال بسیاری از صاحب نظران سیاسی عقیده دارند دولت عربستان از اجرای این حکم اهداف گسترده ای را دنبال می کرد و حکم محاربه تنها بخشی از اهدافی بود که این رژیم ضد بشری دنبال می نمود .
در حقیقت به نظر می رسد که حکام سعودی که در جبهه های خارجی با ناکامی مواجه شده اند، در درون کشور خود نیز با مشکلات بسیاری مواجه هستند، اقدام به اختلاف افکنی بین اهل تسنن و تشیع در داخل کشور کرده و سعی می‌کنند برای پوشاندن کم کاری خود و جلوگیری از گسترش نارضایتی های اجتماعی، مسلمانان شیعه و سنی را مقابل یکدیگر قرار دهند.
وهابیت تندرو در مقابل شیعیان چنین وانمود می‌کند که اهل تسنن با شیعیان مشکل دارند و در واقع همان سیاستی را که در کل جهان اسلام در راستای اختلاف افکنی بین تشیع و تسنن دنبال می‌کند در کشور خود نیز دنبال کرده و چنین می‌نماید که کل اهل تسنن عربستان در مقابل شیعیان قرار دارند. در این صورت دولت عربستان از این وضعیت استفاده کرده و فضای امنیتی را در داخل این کشور تشدید می کند و سرویس های جاسوسی آمریکا و انگلیس و نیز موساد که از گذشته به دنبال ایجاد تفرقه میان امت اسلامی بوده اند از این پروژه سعودی استقبال می کنند.
از سوی دیگر عربستان که در جبهه خارجی نیز با شکست های بسیاری روبرو شده است برای حمایت به نیت روحیه دهی به گروه های تکفیری ـ تروریستی دست به اعدام رهبری انقلابی و مصلحی آگاه زد. کشتن شیخ النمر، را می توان یک نشانه بزرگ و بارز از شکست سیاست سعودی در عراق، سوریه و یمن ارزیابی کرد.عربستان سعودی پس از شکست سیاستهای خود در منطقه اکنون برای انتقام گیری از مسلمانان معتدل و شیعیان دست به اعدام شیخ نمر زده است.
در این میان از آنجایی که آیت الله شیخ النمر محبوبیت ویژه ای در میان شیعیان شرق عربستان دارد لذا تصور عربستان این است که با اعدام شیخ النمر موجب خواهد شد مردم عربستان ناچار به سکوت شوند، در حالی که این وضعیت کاملا برعکس خواهد بود و اعدام چنین شخصیتی موجب انزوای سیاسی رژیم سعودی خواهد شد.
این اعدام نه تنها کمکی به برقراری آرامش در عربستان نمی‌کند بلکه موجب بروز یک بحران جدید امنیتی سیاسی در میان رژیم آل سعود خواهد شد و به همین دلیل به نظر میرسد شرایط به گونه ای است که عربستان سعودی از اعدام شیخ النمر پشیمان خواهد شد و در حقیقت در آینده با یک چالش جدیدتری مواجه میگردد.
اما باید توجه داشت که حکم اعدام شیخ النمر برای ایران نیز دارای دو پیام ویژه است.
اول اینکه پیام جدید عربستان برای ایران این است که اهل آشتی و تعامل نیست و از آنجا که شیخ النمر به نحوی خط قرمز ایران اعلام شده بود سعودی ها نشان دادند که فرایند آزرده سازی تهران را در دستور کار خود دارند تا شکاف موجود میان خود و ایران را تعمیق کنند.
نکته دیگر اینکه اعدام شیخ النمر یک علامت روشن به نهضت های شیعی منطقه به خصوص بحرین است و می تواند این خطر را در پی داشته باشد که سعودی ها با اعدام نمر از منامه نیز بخواهند که از سیاست های ریاض الگو برداری کرده و کوچکترین مماشاتی در برخورد با فعالان شیعی به خرج ندهد.
بنا براین شواهد موجود گویای آن است که اقدام مغرضانه سعودی ها دارای ابعاد مختلفی است که این کشور در روابط سرد دیپلماتیک با تهران دنبال می کند که به نوعی رنگ و بوی خصومت به این روابط می بخشد و نبرد پنهان سیاسی – نظامی را برای تقویت هژمونی عربی – سنی در برابر صلح جویی نهضت شیعی منطقه گسترش می دهد .
